Inclusief design: de neurodiverse toekomst volgens Rachel Morgan-Trimmer

Rachel Morgan-Trimmer, een buitengewoon gewaardeerde spreker, was te gast bij modulyss tijdens de vooraanstaande Clerkenwell Design Week. In een boeiende presentatie over neurodiversiteit maakte ze duidelijk dat een beter inzicht in dit thema onze ontwerpbeslissingen significant zou kunnen beïnvloeden. Op basis van haar eigen ervaringen benadrukte ze hoe moeilijk het is om je weg te vinden in een onbekende omgeving en onderstreepte ze de dringende behoefte aan toegankelijkheid en gebruikersvriendelijk design.

Morgan-Trimmers veelzeggende getuigenissen over de soms letterlijke struikelblokken in onbekende omgevingen toonden aan dat deze hindernissen geleidelijk aan een negatieve impact kunnen hebben op de mogelijkheden en vreugde die we ervaren. Precies daarom benadrukte ze het belang van neurodiversiteit in design. Ze legde uit dat neurodiversiteit een overkoepelende term is voor aandoeningen zoals dyslexie, dyspraxie, dyscalculie, ADHD en autisme. Het concept is een belangrijke reminder voor de waaier aan cognitieve vaardigheden waarmee idealiter rekening moet worden gehouden bij het ontwerpen van een ruimte.

Vanuit het standpunt van de ontwerper onderstreepte ze hoe belangrijk het is om in te spelen op deze cognitieve verschillen met het oog op meer inclusiviteit. Personen met dyslexie kijken bijvoorbeeld vaak naar het grote plaatje en lopen tekstbordjes weleens voorbij. Grote blokken tekst, onduidelijke lettertypes en strakke zwart-witdesigns zijn dan ook een no-go voor deze doelgroep. Door visuele elementen zoals iconen, vormen, foto's, verhalen en patronen te integreren en informatie te extrapoleren, vinden mensen met én zonder dyslexie beter hun weg.

Personen met dyspraxie hebben het dan weer moeilijk met coördinatie en ruimtegevoel, waardoor ook zij behoefte hebben aan een toegankelijke omgeving die inspeelt op hun behoeften. Zij zijn onder meer gebaat bij bredere, duidelijk zichtbare deuren en stapsgewijze instructies in plaats van de traditionele bureaustoelen en toetsenpanelen.

Morgan-Trimmer gaf ook praktisch advies om een inclusief design te implementeren. Ze benadrukte dat het belangrijk is om input te verzamelen bij de gebruikers zelf, inclusiviteit van meet af aan in het designproces te integreren en op strategische manier elementen toe te voegen of weg te nemen voor meer toegankelijkheid. Ze spoorde ontwerpers ook aan om zich te laten inspireren door succesvolle modellen, zoals de metrokaart van Londen of populaire videogames, om intuïtieve en makkelijk te navigeren ruimtes te creëren.

Verder wees ze op de behoeften van personen met dyscalculie, die het doorgaans moeilijk hebben met hoofdrekenen en het interpreteren van tabellen of spreadsheets. Het gebruik van hulpmiddelen zoals een rekenmachine en context bij getallen kan in dat geval cruciaal zijn om de zaken duidelijk te maken.

Voor personen met ADHD of een autismespectrumstoornis raadde Morgan-Trimmer aan om een visuele leidraad zoals zonlicht te gebruiken, objecten zichtbaar te houden en voldoende variatie te voorzien om de aandacht vast te houden. Personen met autisme geven doorgaans de voorkeur aan een natuurlijke omgeving, die aansluit bij hun intern ordegevoel en gaan onnodige sociale interacties liever uit de weg.

Kortom, de boeiende presentatie van Rachel Morgan-Trimmer over het creëren van neurodiverse en inclusieve ruimtes wierp als het ware een blik op het ontwerpen van ruimtes die in essentie een eerbetoon zijn aan de cognitieve diversiteit van de mens. Deze cruciale dialoog was een krachtige reminder voor zowel designprofessionals als liefhebbers: door ruimtes inclusiever te maken voor neurodiverse personen, kunnen we de omgeving voor iedereen verrijken.